The Centre for the Living Things is the research pata-institution founded in 2016, in order to examine, collect and popularise the knowledge concerning new humanotic nature forms. All exhibits gathered in the Institute’s collection are abandoned objects, used and no longer needed commodities – wastes of human overproduction, which have become the natural environment for many living organisms. Specimens were found in an illegal waste dumping site, where the transgression of man-derived objects and plant tissues take place. These hybrids of plants and artificial objects are difficult to classify, as they are contemporaneously animate and inanimate. Exhibits collected in the Centre for the Living Things can’t be conventionally classified. Recently, wastes have been taking over behaviours from living matter. In the process of overproduction, ceaseless demand for constant updates of possessed goods is the reason why most of the unnecessary products seem to be out of control. Centre for the Living Things is aimed to describe mechanisms appearing in the sphere of rejection and uselessness. In this sphere, products are no longer tools used by people. Products participate in almost every process that occurs in the biosphere, hence we can’t definitively divide economic or social processes from so-called natural processes.

Centrum Rzeczy Żywych to badawcza pata-instytucja założona w 2016 roku w celu badania, gromadzenia oraz popularyzacji wiedzy na temat nowych, humanoidalnych form przyrody. Wszystkie eksponaty zgromadzone w kolekcji instytutu to porzucone przedmioty, zużyte i zbędne towary – odpady ludzkiej nadprodukcji, które stały się naturalnym środowiskiem życia dla wielu organizmów. Okazy odnaleziono na nielegalnym wysypisku śmieci, gdzie dochodzi do transgresji między przedmiotami pochodzenia ludzkiego a tkankami roślinnymi. Te hybrydy roślin i sztucznych przedmiotów są trudne do sklasyfikowania, ponieważ jednocześnie należą do świata ożywionego i nieożywionego. Eksponatów zgromadzonych w Centrum Rzeczy Żywych nie można konwencjonalnie sklasyfikować. W ostatnim czasie odpady zaczynają przejmować zachowania charakterystyczne dla materii żywej. W procesie nadprodukcji nieustanne zapotrzebowanie na ciągłe aktualizowanie posiadanych dóbr sprawia, że większość niepotrzebnych produktów wymyka się spod kontroli. Celem Centrum Rzeczy Żywych jest opis mechanizmów zachodzących w sferze odrzucenia i bezużyteczności. W tej przestrzeni produkty przestają być narzędziami użytkowanymi przez człowieka. Produkty uczestniczą niemal we wszystkich procesach zachodzących w biosferze, dlatego nie możemy jednoznacznie oddzielić procesów ekonomicznych czy społecznych od tak zwanych procesów naturalnych.

Artist Bio:

Diana Lelonek graduated from the department of Photography in the Faculty of Multimedia Communication at the University of Art in Poznań, Poland and then a Phd in Interdisciplinary Studies from the University of Art in Poznań. Diana now works at the Academy of Fine Art in Warsaw. 

Diana Lelonek explores relationships between humans and other species. Her projects are critical responses to the processes of over-production, unlimited growth, and our approach to the environment. Diana uses photography, living matter, and found objects, creating work that is interdisciplinary and often appears at the interface of art and science. She participated in several international biennale, festivals and group shows at: Edith-Russ-Haus for Media Art, Oldenburg; Kunstraum Niederosterriech, Vienna; Temporary Gallery, Cologne; Tallin Art Hall; Culturescapes Festival, Basel; Musee de l’Elysee, Lausanne, Latvian Centre for Contemporary Art, Kunstmuseum Bonn, Tinguely Museum, Basel.

Diana Lelonek ukończyła fotografię na Wydziale Komunikacji Multimedialnej Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, a następnie uzyskała stopień doktora w zakresie studiów interdyscyplinarnych na tej samej uczelni. Obecnie pracuje na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.

Diana Lelonek bada relacje między ludźmi a innymi gatunkami. Jej projekty są krytyczną odpowiedzią na procesy nadprodukcji, nieograniczonego wzrostu oraz stosunek człowieka do środowiska naturalnego. W swoich pracach posługuje się fotografią, żywą materią oraz znalezionymi przedmiotami, tworząc dzieła interdyscyplinarne, sytuujące się często na styku sztuki i nauki. Uczestniczyła w wielu międzynarodowych biennale, festiwalach i wystawach zbiorowych, między innymi w: Edith-Russ-Haus for Media Art w Oldenburgu, Kunstraum Niederösterreich w Wiedniu, Temporary Gallery w Kolonii, Tallin Art Hall, Culturescapes Festival w Bazylei, Musée de l’Elysée w Lozannie, Latvian Centre for Contemporary Art, Kunstmuseum Bonn oraz Tinguely Museum w Bazylei.